Bariloche D2

Hola, que tal?
Aqui, todo bien! 
Vandaag weer eens lekker hiken. Om 8.30 vertrokken, want we moeten eerst 2,5h in de bus en dan nog eens een half uur om bij de eerste gletsjer te komen. Maar goed, dan heb je wel de grootste en verste berg van dit park gehad. Onderweg al prachtige zichten op het meer, maar vanuit de bus niet goed te fotograferen. Aangekomen bij de eerste gletsjer en deze was wit van boven, maar er had zich een tweede deel gevormd beneden ( nadat het was afgebroken) en dat deel neemt zoveel stof en stenen mee dat ie nu zwart is. Dus ook grijs-zwarte ijsbergen in het meer. Heerlijk zonnig weer dus we wandelen lekker in een bloot shirt en sommigen in korte broek. Daarna met de bus naar startpunt van de hike; 2,5-3h naar boven en iets korter naar beneden. Pittig tempo in de groep, maar ik kon het ondertussen eigenlijk heel goed bijbenen. Ik ben helaas waarschijnlijk niks afgevallen na mijn vakantie, gezien al dat lekkere eten hier, maar mijn conditie is toch al aanzienlijk verbeterd, en dat is ook wat waard. Thuis maar weer over op t Sonja regime. Leuke groep, met allerlei nationaliteiten. Het grappige is dat er toch ook altijd wel zo'n weirdo type bij is. In dit geval een jongen uit Uruguay, die voordat we goed en wel in de bus zaten de twee Amerikanen al bekritiseerd had op de inhoud van hun reis, constant als eerste op de foto wilde en rondliep met trekkingpoles gemaakt van twee verfstokken met sokken eromheen gedrapeerd, die hij in de bus had zitten fabriceren ( budget?!?!?). Ach ja, het geeft weer een leuk verhaal en waar ik me vroeger zou ergeren aan zo'n type, kan ik er nu alleen maar om lachen. Aan het eind van de klim werden we getrakteerd op een magnifiek uitzicht!!!! We stonden onderaan een rotswand met bovenop een hangende gletsjer, die ook nog eens af en toe afbrokkelde!!! Echt geweldig. En uit allerlei spleten gutste het gletsjerwater als grote watervallen naar beneden, zo mooi. En daar gingen we pauze houden en lunchen, echt, beter kan gewoon niet!! De terugweg ging prima en ondertussen bijgekletst met de Amerikanen, de twee Zweden en de Zwitserse. Ik was uiteindelijk best moe en was helemaal niet rouwig om de 2,5 busuren voor de boeg. Ondertussen sloeg het weer totaal om en ging het van prachtig strak blauw binnen een uur naar volledig bewolkt en regen. Weet je ook weer waarom je steeds braafjes regenjas inpakt, ook al heb ik hem tnt alleen maar op de boot nodig gehad. Nadien mijn bustickets voor de volgende dag ( ik ga zelf nog een hike maken en de lokale bus ernaartoe kost helemaal 2€) moet je van tevoren betalen. Ze hebben hier in bariloche overigens een soort OV chipkaart. Hoe modern. Als t regent kan ik evt nog de teleferique nemen, maar dat is met regen natuurlijk ook niet zo speciaal. We zien wel wat het weer wordt. Ik heb me laten vertellen dat het voordat ik arriveerde een paar dagen flink heeft geregend, dus dat hoop ik niet, maar ja, je doet er niks aan. Vanavond lekker kaasfondue gegeten, anders, maar zeker lekker. Ik houd toch niet zo van heel pittige kaas, dus smaakte me prima. Verder nog wat chocolade gekocht voor mee terug. Tsja mensen, de souvenirs hier zijn niet zo denderend, dus zal vooral bestaan uit vreterijen. Bariloche is de chocoladehoofdstad zeggen ze. Nou dat klopt zeker. Ongeveer 1 op de 3-4 winkels in de hoofdstraat is een chocolaterie. En dan niet zoiets klein en kneuterigs als bij ons, maar meer een hele HEMA vol met chocola en vaak ook nog ijs, met een cafeetje erbij. Dus de verleiding is erg groot!!!!

Hè de groeten en slaap lekker, Claudia.