Waarbenjij verlaten voor Polar steps

Hallo allemaal, het is erg lang geleden, ik weet het, sorry!!
Ik schrijf dit nu zittend in de shinkansen trein van Kyoto naar hiroshima, wat een bijzondere ervaring die treinen hier.
Maar dit wordt ook de laatste tekst ik de blog. Een heel aantal mensen volgt mij al via Polar steps en dat is een veel handigere manier om een, zei het wat beknopter, reisverslag bij te houden. Er is ook veel meer ruimte voor foto's en dat zegt toch ook veel. En ik wil jullie natuurlijk laten meegenieten. Hier op waarbenjij.nu mag ik nog maar 30 foto's toevoegen in totaal, of ik moet de foto's van eerdere reizen verwijderen. En dat wil ik eigenlijk ook niet.
Dus ga ik verder via Polarsteps. Ik zal de link aan het einde van deze tekst toevoegen zodat diegenen, die hem nog niet hebben ook kunnen volgen als ze willen..
Hel leest heel fijn. Je moet de app wel even downloaden (gratis), en mij vragen of ik jullie toevoeg. Dan zal ik accepteren en kun je volgen.
Voor de nieuwelingen; dan heb je aardig wat bij te lezen haha.
Samenvattend ben ik nu een week onderweg in Japan. Mijn reis door nieuw zeeland was in een woord geweldig!! Het is een prachtig land met super lieve mensen. Nog veel reisvroendelijker dan Australië. Het autorijden is me heel goed bevallen en geeft je toch een hoop vrijheid. De multi-day hikes aan het einde van dat gedeelte waren een unieke ervaring, van super-de-luxe naar meer basic, maar door de gezelligheid en alle lekkers dat de rest bij zich had (groep van 11 Nieuw-Zeelanders), werd het toch nog luxe: ze sleepten v
Flessen wijn, brie en een hele zalm mee en die moest natuurlijk op.
Zulke leuke en lieve mensen.
Ik heb nieuw zeeland echt met een gevoel van spijt verlaten voor australie. En hoewel mijn plannen voor erna natuurlijk ook eg leuk zijn, voelde het toch een beetje spijtig.
Daarna een weekje in een subburb van Sydney bij Diane en Wall geweest. Een weekje relaxed op 1 plek, alleen wel wat verder van het centrum dan gedacht. En ze wilden me bijna niks aleen laten doen. Heel schattig en lief, maar ik moest daar wel aan wennen. Ben ik eigenlijk veel te zelfstandig voor, hahaha. Ook weer eens goed om mee te maken.
Mijn eerste overzeese kapperservaring gehad, dat is gelukkig vrij goed gelukt in Australië. Ben blij dat ik dat daarheen gedaan, want kon ik tenminste communiceren wat ik graag wilde.
Dat zou nu in Japan echt een onmogelijkheid zijn geweest. Dus waarschijnlijk weer in Hawaï.
Verder was de opera Carmen aan het water in de Sydney harbour ook een geweldige ervaring. Super decor en mooie voorstelling. En het gaf Diane ook de kans om zoiets te doen gezien Wall daar niet meer zo'n interesse in heeft.
Nu dus alweer een week onderweg in Japan, dat was meer wennen en aanpassen dan ik vooruit had bedacht. Had het wel kunnen weten, maar hier ben ik dus echt alleen. Aangezien de locale nauwelijks Engels spreken is er weinig ruimte voor een kletspraatje hier en daar. Ook beduidend minder Europese toeristen. Wel de nodige koppeltjes en veel Aziatische toeristen, maar die hebben hier toch minder behoefte aan contact dan in nieuw zeeland.
Daarnaast is het hier behoorlijk koud. Ik ga mijn best doen om leuke hostels optie zoeken, want de hotels die een beetje te betalen , zijn zeer krap bedeeld, en daar ontmoet je natuurlijk al helemaal geen mensen.
En af en toe misschien maar een dagtocht, zoals die naar mount fuji, dan heb je iig wel meer kans op contact.
We zullen zien. Ondertussen begint te wel te wennen.
Nou mensen, hier ga ik dit gedeelte afsluiten. Dus voor wie wil verder lezen; de app Polar steps. Misschien kun je hem ook zonder link opzoeken en mij zoeken. Ik heb gewoon mijn naam gebruikt als gebruikersnaam, maar weet niet of ik openbaar genoeg ben om zonder de link te zoeken.
Hierbij dus...